zijn winters kleedje

een koude wind

streek langs mijn hand

maar ik voelde jou ontluiken

in het zachte bed

van zwarte aarde zag ik

het kleine blad ontspruiten

verscholen tussen mos

dat nog zijn winters kleedje had

ontkiemt al lente in het bos

ook in het fluiten

van de vogels zijn

de speelse rollers niet te stuiten

wil melker

02/01/2013

www.wilmelkerrafels.deds.nl