Anne Frank
Soms was je eenzaam, verdrietig en alleen
Je leefde vaak in duisternis
Praten was verboden, en je kon nergens heen
Gedwongen om je terug te trekken
Een andere omgeving, een ander thuis
Ver van al je vriendjes en vriendinnetjes
In het donkere Achterhuis
Je wilde graag naar school
Je wilde zo graag schrijven
Daarom schreef je alles op
Zodat al je herinneringen
Voor altijd zouden blijven
Het leek zo goed te gaan
Maar het was slechts stilte voor de storm
Beneden klinkt gestommel, je vader schrikt op
Je houd je vast aan moeders arm
Dan hoor je vreemde stemmen
En klinkt buiten weer het luchtalarm
Je werd gevangen
Zat opgesloten in een kamp
Met heel veel lotgenoten
Vaak hing er niet eens een lamp
Het was een zware strijd
Je zus heeft het niet gehaald
En zelf redde je het ook niet
Slechts enkele weken
Voordat Nederland werd bevrijd
Maar ook al ben je er niet meer
Je wens is toch vervuld
Want de herinneringen die je achterliet
Zijn nu wereldwijd vertaald