Afscheid pap
Pap jou krachten namen gaande weg af.
De stoel/bed werd je vast verblijf.
Een onzekere pas kwam erbij
En pijnen werden jouw geheim.
Je wilt nog wel maar het gaat niet meer
Je bent te moe en heel teer
En dan komt daar die dag
Staat mijn leven even stil.
Afscheid,
Pap ik roep heel zacht in gedachten jouw naam
en weet dan dat jij naast me zal staan
Ik zet een foto neer
En praat daar tegen keer op keer
Dit zal mij steunen in de tijd
Die ik nodig heb voor het slijt
Dat jij bent heengegaan
Wij hebben samen zoveel gedaan
Lief en leed hebben wij gedeeld
Als mijn verdriet een weg kon maken
Dan wist ik zeker dat ik je nu aan kon raken
En nog vele herinneringen met je kon delen
Dit zou pas echt mijn verdriet kunnen helen
Ja, pa je bent ver weg en ook heel dicht bij
Want in mijn hart zal je altijd zijn
Geschreven voor mijn vaders afscheid
Op 26-11-2015 Tilburg
Rina van lier nieuwenhuizen