RIMPELS
Verleg telkens een stukje tocht
en laat sporen na,
maak soms te grote passen
groet jou als ik verder ga.
Deel mijn tijd
dat heel langzaam rimpels vormt,
en mij tot wat ik nu ben
heeft gevormd.
Ik heb je nooit gekend
maar huil stil tranen op je kist,
wat is zinlozer dan zinloos
als een ander over een leven beslist.
Zacht rimpelt leven verder
heel langzaam,
en groet ook jou
al kende ik alleen maar, je naam.
