Liefde is een stinkend wonder,
van onthoofde wulpsigheid.
Als men voorts moest leven zonder
is de wereld alles kwijt.
Kinderen zouden niet meer stoeien,
alles zou vergaan.
Zelfs de natuur zou niet meer bloeien,
en alles zou ten gronde gaan.
Liefde is elkaar beminnen,
zonder vragen, zonder klagen.
één oogopslag, één gebaar,
kan zoveel betekenen voor elkaar.
Ware liefde is als goud,
dat door roest niet kan verteren.
Het is een bosje bloemen,
een liefkozing, een zoen,
iemand die alles voor jou wil doen.
Het is zeker niet het geld
maar de rijkdom van het hart die telt.
Liefde kent zoals de natuur
eb en vloed - kwaad en goed.
Blauwe hemels - donkere wolken,
hoge toppen – diepe dalen.
Kalme zee – draaikolken.
Waarom gaat liefde zoveel  falen?