Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
de laatste trein
 
 
ik zoek beschutting
tegen de tocht
bij kale muren
 
de muziek is oud
sterft in klanken
tussen roestige spanten
 
neon brandt koud
in dit oord waar mijn
reis ruw is verstoord
 
wacht gelaten op
de laatste trein die
er al lang had moeten zijn
 
weet dat die nog gaat komen
met wagons uit mijn dromen
ik heb hem al eerder gezien
 
stellen met geboorte en jeugd
rijtuigen met beslagen ramen
de kussen en afscheid in tranen
 
ik hoor en voel de lucht
al dikker worden bij

zijn nadering van het station
 
maar in lichte flitsen
van ogen en gezichten razen
wagons in volle vaart voorbij
 
laten mij alleen
gestrand op een donker perron
zonder trein op weg naar de zon
 
 
wil melker
26/02/2015
www.wilmelkerrafels.deds.nl