Er staat (c)opyright op de gedichten van Erica U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
niet toen het pas gebeurd was
toen ging het niet
de hoge golven van je rug
je kopje dat slap neerviel
met ogen doder dan die van een dode
hoe kon ik dat stileren?
later misschien
of zelfs nooit

je sterven te banaal voor een krantenbericht
te gruwelijk voor een gedicht
alleen een witte bladzij
kon jou de laatste eer bewijzen
wit als het licht waarin jij nu vertoeft

kom, laat ik niet bedroefd zijn als de mensen zonder hoop
ik wil niet als die Franse dichter met de ezels naar het paradijs
ik bid dat ik er met de poezen mee naartoe mag
en jou weer stevig op je pootjes zie
met een ruggetje dat niet alleen uit bot en haar bestaat

Chérie, die je naam steeds eer hebt aangedaan
rust vooral niet zacht, mijn liefje
maar spring vrolijk rond