De ballade van Steven Watertij
(of: Het lied van de kleine schrijver)


Zijn naam is Steven Watertij;
hij is schrijver van beroep.
Hij schrijft voor zichzelf, maar vooral schrijft hij bij
een grote consultancygroep.
Daar bezigt hij wekelijks technische taal;
maar op woensdag is hij vrij.
Dan stort hij zich weer op het eigen verhaal
van Steven Watertij.
Eén stukje per dag schrijft hij met een lach
en soms wat verdund met een traan.
Hij schrijft zich door ´t leven zolang als dat mag.
Want schrijvers, zij komen en gaan.

Steven, Steven, schrijf zoals je bent.
Steven, Steven, eens komt jouw moment.


Zijn naam is Steven Watertij;
hij is huisman af en toe.
Dan komen er allerlei klussen voorbij
en huis-, tuin- en keukengedoe.
Zijn vrouw en zijn kinderen en ook de kat,
die vinden het schrijven oké.
Maar soms willen zij wel iets anders dan dat.
En dapper doet Steven dan mee.
Ook maait hij het gras en zingt hij als bas.
En van JSB is hij een fan.
Maar dat alles begint na het middaguur pas;
want ´s morgens hanteert hij de pen.

Steven, Steven, schrijf zoals je bent.
Steven, Steven, eens komt jouw moment.


Zijn naam is Steven Watertij
en zijn daden bennen klein.
Eén ochtend per week is hij helemaal vrij;
dan haalt hij weer tekst uit zijn brein.
Het gaat over dingetjes van alledag,
die hij gretig en grondig ontleedt.
Zo proeft hij het leven zolang als dat mag,
zo waar als hij Watertij heet.
De tijd vaart voorbij als een schip op het tij;
soms vrij, dan weer vast in het zand.
Maar Steven staat op want de nacht is voorbij.
En hij neemt zijn pen weer ter hand.

Steven, Steven, schrijf zoals je bent.
Steven, Steven, eens komt jouw moment.