Mijn leven is een puinhoop
Zonder jou
Jij niet langer aan mijn zijde
Het wintert in me, kou
Vult langzaam de zonnige plek
Die er geweest was, ooit
Ik mis mijn beste vriend
Ik mis hem meer dan ooit

Tranen vullen langzaam mijn ogen
Vormen watervallen van verdriet
Ik weet niet wat ik nog moet geloven
Maar terugkomen zal je waarschijnlijk niet

Eenzaam en verlaten
Zo voel ik me vandaag
Niet meer vrolijk en uitgelaten
De tijd zonder jou gaat tergend traag

Kom terug is alles wat ik hopen kan
Praat met me is alles wat ik wil
Maar ik blijf enkel bang, verslagen
Moedeloos en stil

Twijfels nemen de overhand
De waarheid wint de strijd
Hier sta ik dan in mijn eentje
Met niets meer dan spijt

Het spijt me dat het zo gelopen is
Het spijt me dat je moest gaan
Ik laat je nu los met veel gemis
En hoop dat je ooit weer naast me zult staan...