Tranen van regen dwarrelen via mijn raam omlaag.
“De hemel huilt”, gaat door mijn gedachten heen.
Ik hoor de briesende wind, die als een volleerd orkest een vast ritme gevonden heeft.
Het giert langs mijn huis.
-
Is dit mijn schepper?
Vertelt hij zo zijn verhaal?
Alsof ik gestuurd wordt, denk ik ineens aan al het grenzeloze geweld
dat nog steeds op de aarde plaatsvindt.
-
Ik luister aandachtig verder naar het door hem gecomponeerde
muziekstuk en ik denk ineens te begrijpen wat hij zeggen wil.
-
Door het hemelgehuil heen, denk ik zowaar een stem te horen.
"Als jij nu besluit, mij te leren kennen'' klinkt het.
"Is dat mijn grootste applaus.''
-------
www.ingridvanderweegen.nl
