Er staat (c)opyright op de gedichten van Nicolai, Fedde U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

 

 

Wat erg is het, als men je vergeten is

Je verwacht meer steun en meeleven

Maar niemand lijkt om jou te geven

Gen mens is begaan met je treurnis.

 

In het begin kreeg ik veel bezoek

Menig bekende kwam bij mij thuis

En zocht mij later op in het tehuis

Maar nu raak ik in het vergeetboek.

 

Pijnlijk voel ik nu mijn eenzaamheid

Velen hebben mij in de steek gelaten

En het bezoek werd achterwege gelaten

Zo raak ik nog meer in de vergetelheid.

 

Vergeten worden geeft pijn en verdriet

Waar zijn toch mijn vrienden gebleven?

Zijn ze zo maar verdwenen uit mijn leven?

Maar toch weet ik, iemand verlaat mij niet.

 

Tot God, de Heer mag ik steeds weer gaan

Hij blijft mij trouw en laat mij niet alleen

Hij zorgt voor jou en mij, ja, voor iedereen

Hij wil ons nu en altijd in liefde gadeslaan.