Er staat (c)opyright op de gedichten van Cornelis Johannes van Zundert U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Het leven wat mij geeft 

Ben geboren lang geleden,
nog puur en niet gevormd.
Als ik denk aan lang geleden,
toen liefde nog vanzelf bij mij kwam.
In de vorm van kleine kusjes,
van moeder, oma, zus en pa.
Werd opgetild in de armen.
Van de eerste laag van mijn bestaan.

Het is het leven wat mij geeft,
ogen mond tanden haar.
Het is het leven wat mij geeft.
Gevoelens, tranen een gebaar.
Het is het leven wat mij geeft,
wat mij werd geschonken.

Tweede laag toen kwam het besef.
Dat ik geboren werd.
Langzaam aan begon ik te praten,
te denken weten wat ik voel.
Ik opende mijn ogen,
glimlachte naar het gezicht die mij aan staart.
Nog in de wieg totaal en puur
lag ik daar in een zachte deken.
Nog niet gevormd maar wel bekneden

Even later voor dat ik het wist,
liep ik op twee benen rond.
Ging op ontdekkings reis verloor het pure.

Het is het leven wat mij geeft,
ogen mond tanden haar.
Het is het leven wat mij geeft.
Gevoelens, tranen een gebaar.
Het is het leven wat mij geeft,
wat mij werd geschonken.

Ik ontdekte de wereld om me heen.
Zag dat er ook andere levens zijn.
Hoorde woorden in mijn oor.
Voel dit, ga dat, groei verder.
Gegeven moment voor dat ik het wist.
Zat ik met mijn vader in 't café,
zag mensen drinken lachen praten.
Was de trots van mijn vaders ziel.
Hij sprak grote woorden over mij.
Kijk dit is mijn zoon hij gaat het maken.

Het is het leven wat mij geeft,
tranen, woorden, smaak en kleur.
Het is het leven wat mij geeft.
Liefde, geluk en de natuur.
Het is het leven wat mij geeft,
wat mij werd geschonken.
Besef van leven werd al groter
langzaam aan werd het donker.

Wist opeens waar ik stond,
leerde mezelf kennen.
Ouders namen afscheid van mij.
Op de dag van mijn zeventiende jaar.
Voor die tijd, school en mensen,
voor die tijd had ik alles
al opgenomen in mijn hoofd.
Voor je beseft blijf bij mij,
laat je ouderlijke hand niet los.
Voel ik de vingers van
mijn vader en moeder al weg glijden.


Het is het leven wat mij geeft,
ogen tranen mond en praten.
Het is het leven wat mij geeft,
probeer te begrijpen wat mij is geleerd.
Het is het leven wat mij geeft
het besef van alleen staan zonder ouders.

Moest alles zelf gaan doen,
woorden bleven binnen komen.
Was het spoor kwijt van mijn reis.
Voor ik het wist was het al begonnen.
Ben nu ontwikkeld als een man.
Heb relaties zien sterven
en bloemen zien vergaan.
Alle woorden die ik vernam,
ze bleven hangen ik werd een persoon.


En nu, wat nu.. de woorden bleven komen.
Misschien goed advies,
maar zonder licht in het donker.

Nu vecht ik om op twee benen te blijven staan.
Nu besef ik dat ik liefde moet zoeken
en niet zomaar ontvang.
Als mens moet je knokken voor je bestaan.
Opeens sta je er alleen voor,
met alle woorden dikke boeken.

Het is het leven wat mij geeft,
pijn, onbegrip liefde een hart.
Het is het leven wat mij geeft
en wat mij heeft verbonden.
Met mijn hart dat sneller gaat,
met mijn haar dat grijzer wordt.
Met mijn smaak die bitter proeft.
Voor me uit een donker levenspad.

Valt niet mee als mens te leven.
Voor je het weet is puurheid weg.
Valt niet mee niet meer te denken.
Aan de mensen die mijn persoonlijkheid gaven.
Ben een spons al die tijd.
Nam informatie op vanaf mijn geboorte.
Nu kom je op een punt van denken gaan.
Waarom waarvoor is het begonnen.

Het is het leven wat mij geeft,
probeer het te begrijpen.
Het is het leven wat mij geeft,
de doornen te ontwijken.
Het is het leven elke dag
probeer het een plek te geven.
Vechtend door het leven heen
mezelf terug te vinden.

Nu jaren verder schrijf ik hier.
Omdat ik je wil zeggen,
let op met wie je omgaat
van wie je woorden hoort.
Probeer zo snel als kan te beseffen.
Dat alles wat je hoort en voelt,
tijdens de eerste jaren van je leven.
Jou creëert persoonlijk maakt.
Het is niet uit te leggen.
Hoop veel liefde,
wens veel tranen van geluk.
Het leven wat mij geeft.
Is strijd van jezelf vinden,
blijf altijd alert
en trap niet in mooi uitziende dingen.

Want het leven dat je krijgt,
al was het puur en zo volmaakt.
Het leven wat je krijgt,
als een wit tafel laken bevlekt.
Zorg voor jezelf, diep respect
denk goed na over alles wat je doet.
Want het leven wat je gekregen hebt.
De woorden, mensen om je heen.
Dat is het leven wat je geeft,
gevoelens en geluk.

Het is mijn leven wat mij geeft,
vechten, knokken door slechts de eerste woorden.
Je laat het zelf toe,
blijf op je hoede elke dag.
Dan is het leven wat je geeft.

Een nieuwe verse dag