aan een ronde tafel

ze heffen armen
kijken omhoog in hun
verdriet om het gemis

maar langzaam sluit
de kring familie
die er dan nog over is

rond de tafel van herinnering
langs de vaste route die zij ging
alleen die ene stoel blijft leeg

pas later wordt het vierkant
echt gebroken aan een ronde
tafel is er nooit een plaatsje over

wil melker
25/09/2010