Het licht weerspiegelt in blauwe beweging
immer beweging immer de stroom
sloten oevers zeeën perspectief
glinsterende geliefden van de zon
breekt jouw beeld in blauwe weerschijn
kom je terug waar Hij begon
.
Een duif die nestelt op onuitsprekelijke woorden
zie en weet en volg de stem
Hij stierf voordat Hij stierf
stond druipend op als lam
zie je vleugels gaan verlangen
zie dat genade vliegen kan
.
De scherpe randen van het water
doen je wortels deugd en pijn
maar wat nu druppelt uit je haren
tekent in het nu het later
spreekt je steeds van Hem te zijn
.

Bij de doop. Met begeleidende foto te lezen op : http://ontginner.wordpress.com/2012/07/10/de-scherpe-rand-van-water/