Het wilde water sjort
weerbarstige baren trekken
en herwaarts duwt de onderstroom
~~~
Bruisend kolkend
witgrijze koppen spatten
en grijpen donkerblauw wat ongrijpbaar leek
~~~
Golven breken krakend
slaan met donderend geweld
zoute flarden op verweerde wangen
~~~
de dagen zijn geteld
de druppels ook?
~~~
Die de storm ons stilt
en rust
op het vlot van het wankel bestaan
In al onze eindigheden
draagt hij water en wind
is hij de Eeuwige
grond
van ons gaan,
Meer psalmoïeken en andere gedichten op: http://ontginner.wordpress.com/