Herfst

Een witte waas van fijne druppels
die als diamanten schitt'ren in de zon
De geur van rottend blad en vochtig gras;
de schoonheid die de bloem ooit was,
is nu verschrompeld en verdort.
Een late bij, een late vlinder!
De dag is kort
en ginder
valt het blad;
't is herfst!

Een witte waas van grijze haren
rond een rimpelig gelaat;
de rug wat licht gebogen;
fletse ogen, langzame gebaren;
een gang die moeizaam gaat.
De glimlach is gebleven,
net als de twink'ling in de ogen!
Spinnenwebben in het hoofd
gedachten aan vervlogen tijden
maar...
de levenslust nog niet gedoofd!
Het is niet te vermijden;
het leven slaat een nieuwe bladzij om,
't is herfst!