Ze was nog maar een peuter
toen eerst haar vader
tien dagen later
moeder stierf

haar broertje
een flinke kleuter
begreep het ook nog niet
opeens was oma moeder
altijd in het zwart
zwijgen was gewoon

de zware fotodoos
keer op keer geopend
spreekt droefheid
tekent tijd
in hun gezichtjes
mist het kind.

Boven verledenfoto’s
ontdekt haar dochter
steeds meer gelijkenis
herleeft in haar
de jong gestorven moeder.