Er staat (c)opyright op de gedichten van Rene Kievit U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

De tijd: dat valt in het toen,
dat heet geweest, is verleden.
De tijd: van nu, is toekomst
en dat is het heden.
De periode: die achter je ligt, dat is een leven,
met een ander gevoel en zicht.
Dat, wanneer je het verplaatst, krijgt je iets terug
en hopelijk dat het ook verlicht.
Wat je kan leren: in een leven en/of korte tijd,
dat is een pluspunt.
Laten zien: wat je al kan en anders ook al kunt.
Het vallen en opstaan, dat is wat je ook moet leren,
het blijven proberen, al zijn het zo vele keren.
De wil en de kracht, iedere keer weer
opnieuw gaan opbouwen,
en telkens weer het laten zien van
je gewonnen vertrouwen.
Het verliezen van moed,
ook dat komt nog wel eens voor.
Toch blijven hopen en winnen
wat je ooit in de tijd verloor.
De tijd die is geweest, dat is een gedane tijd,
Daar moet je niet naar omkijken,
dat gedeelte ben je nu kwijt.
Maar je kan er nog wel dingen uit oppikken
om het goed te doen,
met een geweten
het niet meer te doen als toen.
Met de steun, houvast, kracht en je moed,
moet het lukken, en het gaat je dan ook goed.
De omgeving laten zien,
ik heb heel veel opgegeven,
maar ik heb weer de zin
om verder te gaan met mijn leven.
Er is heel veel terug op mijn pad gekomen,
er is een deur opengegaan.
Niet meer alleen in de maatschappij stil te blijven staan.
Er is een omgeving die in mij is gaan geloven,
en die mij ook steunen,
Waar ik zo nu en dan ook tegen mag
en kan aanleunen.