Ik leef op een dag die
overgaat in slow motion,
wanneer een begrafenisauto
me passeert bij de supermarkt.
Een dag met de dood.
De straatmuzikant speelt
tonen van een traag en treurig lied
waarheen… waarvoor…
Een dag met de dood.
Voor het bloemenstalletje
liggen de zacht gevallen
blaadjes van gestorven
rode rozen op harde
grijze stoeptegels.
Een dag met de dood.
Ik leef op deze dag en
loop met mijn boodschappen
in de zon al zingend naar huis.
Deze dag met de dood.
Dan de beelden op tv:
Ergens in Nederland
herdenken we in een
supermarkt de doden
van een week geleden.
Een dag met de dood
Als het later schemert
in het avondrood
sterft ook deze dag
met de dood.
En ik leef.
