Ogen die vol gevoel spraken
kijken nu stilzwijgend weg
gevoelloos leeg
naar verten onzichtbaar
een wereld voor jou alleen

Zijn grenzen overschreden
waarin gesproken woorden
verhalen over verleden
je geest verweest zoekt
naar houvast
heden niet meer past
eigenlijk niet meer bestaat

Je oogt nog als toen
gaf me afwezig een zoen
waarna je zacht en mooi
een liedje zingt
klinken onze harten
uit de maat