Mijn kleinkind was geboren,
Vreugde maakte plaats voor verdriet,
Toen ik twee dagen later moest horen
Dat je deze aarde voorgoed verliet

Verbitterd en alleen
fluister ik steeds je naam,
wil niemand om me heen
Waarom moest je nu toch gaan

Mijn ziel is gehuld in stilte,
mijn hart is leeg en koud
ik voel rondom mij de kilte
je was meer waard dan goud

Je moederliefde was onbetaalbaar,
Jou verliezen doet zo’n pijn.
Steeds stond je voor me klaar.
ontwaak, ik wil nog even bij jou zijn