de hartslagpijn
ik wist je nog
in het huis
van gisteren waar
je voetstappen
raapte en
maakte dat
je verschijnen
binnen de lijnen
van jouw regie
zou blijven
niemand gaat
je tranen zien
als de deur
weer is gesloten
alles opgekropt zit
achter ogen en in
koele voorhoofden
zal de hartslagpijn
vaak heel lang
blijven kloppen
nog hangen
de onuitgesproken
woorden in de lucht
wervelen stille emoties
op hun vlucht
naar veilig landen
in warme handen
die niet zullen knijpen
maar jou gaan ontvangen
in zacht begrijpen
jij hebt de zon
door open ramen
weer binnengelaten
voor een nieuw elan
in diep ademhalen
laat je de somberte
varen op het licht
dat transparant en
nog helemaal in tact
over ons leven ligt
wil melker
20/12/2021
