HET LICHT KOMT PIEPEN DOOR DE DONKERE GORDIJNEN,
HET WORDT WEER DAG,
DE BLOEMEN ONTWAKEN,
DE VOGELTJES FLUITEN HUN LIEDJE WEER,
EN IK,
DE DAGELIJKSE PIJN,
DE DAGELIJKSE SLEUR,
MAAR NU MOET HET VERANDEREN!
DE ZON MOET TERUG IN MIJN LEVEN KOMEN,
IK MOET TERUG KUNNEN ZINGEN, LACHEN, SPELEN,
ZOALS VROEGER.
LAAT DE ZON WEER SCHIJNEN IN MIJN HART, 
EN DAT VAN MIJN GELIEFDEN.
LAAT HET LEVEN ZIJN, WAT HET WAS,
WE ZIJN ER KLAAR VOOR!