IK,

IK ONDERGA DE STILTE DIE GAAT KOMEN.
WACHTEND OP DE REGEN DIE DE WOLKEN MIJ ZULLEN BRENGEN,
DE ZON IS UIT MIJN LEVEN VERDWENEN,
ZE BRACHT MIJ NIET VEEL GOEDS.
DE DUISTERNIS VAN DE MAAN,
WAAKT OVER MIJ.
HET IS EEN EENZAAM LEVEN, VERLIEZEN, JUIST
DATGENE WAT JE NODIG HAD.
HET IS STERVEN VAN HET LEVEN.