Het moest er eens van komen
Ik bereidde me dus voor
Als een ontmoeting van een koning,
Een vorst en ga maar door
Maar dit was o zo moeilijk
‘K was zo vreeslijk bang
Maar had het wel gezworen
Ik denk dat ik het kan
Maar toen ik toen de kans kreeg
Trok ik me in m’n schulp
Ik kon het niet
Het was zo fijn
Om zorgeloos met ‘m te zijn
Maar nu heb ik spijt en verdriet
En ‘n antwoord heb ik niet