Ik ben aan het koningshof,
Ik sta voor de majesteit hemzelf,
Omdat het leed m’n hart weer trof
Toen ik het mijzelf zworen zou
Dat ik zou zeggen dat ik hou
Dus kreeg ik mijn kans
Maar die liet ik varen
Als een schip op de baren
Nu zit ik in het niets te staren
En constant mezelf af te vragen
Waarom ik dat schip niet naar jou
Gestuurd hebben zou