ik heb ingelogd in jouw bestaan
je geloof veroordeelt aan de beeltenis
uit mijn verleden, de glans in je ogen
gedoofd met zaailingen die ooit
mijn handen hadden geoogst
toch wintert mijn bescheidenheid
in dunne laagjes wit
en lief ik zelfs jouw sporen in de sneeuw
die ik volg terwijl de ijzel
mijn lippen tracht te sluiten
om mijn woorden te behoeden voor de kou