Open en dicht als een deur zonder toekomst
slaat de hitte als een betonblok gaatjes in de dag
Waar de kinderen ooit speelden in het maanlicht
is nu de macaroni des onheils neergestreken

Kruislings en genadeloos word ik verblind
engelen zwijgen en auto's toeteren
De tornado waait met takjes door mijn ziel
Oh was ik nog maar

En nu de vogel naar rechts gevlogen is
en de koffie koud staat te worden op een eindeloos tableau
strijk ik door de haren van de dageraad
met water dat zijn thuis niet heeft gevonden

- De Schrijver