Zo moeilijk!

Met grote ogen vol van angst kijkt hij me aan,
niet begrijpend zoekt hij hulp.
De dokter heeft hem net verteld
zijn dagen zijn geteld.
Dicht kom ik bij hem staan,
heb hem mijn hulp beloofd,
"Dat je er bent vind ik zo fijn,
maar Frans, doet doodgaan pijn?"
Ik voel mij totaal verdoofd.
Wat moet ik hem voor antwoord geven
met zijn beperkt begrip?
Hoe zal ik hem toch alles zeggen,
het is zo moeilijk uit te leggen,
wat is dood en wat is leven!
Steeds weer stelt hij veel vragen.
"Als ik dood ben, word ik dan begraven?
En als ik dan weer levend wordt,
hoe kom ik dan weer boven?"
"Frans wil jij helpen mijn kist te dragen?"
"Kun jij voor mij mijn ring bewaren?
Wil je mij dat allemaal beloven?"
Ik slik en voel een warme traan,
hij pakt mijn hand en kijkt mij weer zo angstig aan.
Een kind van 61 jaren!

www.tuinvlinder.nl