Het rozenmeisje houd van dromen,
altijd is ze bezig met haar struikjes.
In gedachten verzonken bind ze de rozen in tuiltjes
en deelt ze uit aan wie er in haar hartje woonden.
Vrolijk strooide zei de bloemen rond
aan iedereen die ze bijzonder lief had.
Ze zag niet dat men haar misbruikte
en onder elkaar vreemde berichten zond,en stiekum juichten.
Het meisje kreeg steeds meer verdriet
Begreep maar niet waarom...waren dit haar vrienden???
Alles deed ze voor een beetje liefde.
Waarom begreep men haar dan niet.....
Zij gaf de moed op om nog goed te doen,
alle struiken die ze liefhad werden gerooid.
Ze werden nu gewoon weggegooid.
Nimmer gaf ze meer een roos,of ze vroeg poen.
Het rozenmeisje voelt nu alleen maar toorn...
in haar hand houd ze een roos.
Waarom deed men haar zo zeer
Deze rozen hebben voor haar alleen nog doorn.
© 2-11-2006 Starlady
