Ik was enig kind
erg
dat heb ik altijd gevonden
geen zus, geen broer
om alle geheimen mee te delen

steeds was ik alleen

in het spelen, in het praten
er waren geen andere bij
enkel mijn ouders
maar dat is niet hetzelfde

en nu, als volwassene, nog steeds alleen

Enig kind …
vaak vroeg ik wel
om een broer of zus te krijgen
maar mama en papa zeiden
dat ik daarover moest zwijgen

“een 2^de kind komt er niet”
zeiden ze steeds
en dat doet mij tot op de dag van vandaag
nog steeds verdriet

Geen broer
geen zus
om gezellig mee te praten
enkel ouders …
die al wat van leeftijd zijn

Ja, dat ik geen broer of zus heb
doet mij pijn