vele jaren heb je mij beschut
ik kleedde jou en liet je wangen verven
we leefden samen in extase en in rust
boden een sterfbed aan wie moesten heengaan
als je gewond was, zorgde ik voor pleisters
was ik gekwetst, sloeg jij je armen om mij heen

een boze geest stookte me op jou te verlaten
voor een huis dat groter was dan jij
en jonger, frisser, met een groene zoom
waar mijn vijand mij niet kon belagen
mijn geliefde vaker kon vertoeven:
mijn wolfje in zijn schapenvacht

ik handelde over de verkoop van je lichaam
en wilde je beroven van je ziel:
de poezen die met jou waren getrouwd
de boeken die je tegen indutten behoedden
in gedachten heb ik je verraden
maar zonder te zijn weg geweest ben ik terug

nu blijf ik bij je tot de dood ons scheidt
getuige van mijn liefdes
getuige van mijn ziekten
van mijn zorgen, angsten en verdriet
van mijn broze blijdschap
elkanders steun en toeverlaat

voortaan ben ik steen van jouw gesteente
jij bent mij en ik ben jou
ik ben weer thuis