zonschadeplekjes zei hij
de kanker kroop haastig weg
stikstof martelde mijn voorhoofd
waar donkere blaren mij tot kluizenaar maken
maar de kanker is weg

wat ben je bleek
zei de echoput tientallen jaren
en joeg mij naar de dwangbuis van de zon
waaruit ik mij nu eindelijk heb losgemaakt

grijze luchten zijn mijn nieuwe vrienden
regen streelt mijn handen en gezicht
welkom najaar
welkom winter
vaarwel oude geliefde
tracht je hitte maar aan anderen te slijten