Er staat (c)opyright op de gedichten van Jonker, Jessica G.E. U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

 

Mijn jongen is best groot,

al behoorlijk ver gegroeid.

Om zover te kunnen komen,

is heel wat mee gemoeid.

 

Zo kan hij nu los lopen,

maar valt soms op de grond;

Als hij ergens van schrikt,

of zomaar, als hij stilstond.

 

Hij krabbelt dan weer op,

en begint van voren af aan.

Hij zingt of praat honderduit,

al kan ik hem vaak niet verstaan.

 

Een grote lach siert zijn gezicht,

bij alles wat hij doet.

Dan onverwachts toch het besef,

waarvan hij huilen moet.

 

Anderen kunnen dingen doen,

die hij nooit zal kunnen leren.

Ondanks al zijn inspanningen,

van het vele malen proberen.

 

Het leven is hard, mijn kind,

harder dan menigeen kent.

Maar jij laat iedereen zien,

dat je een doorzetter bent!