Er staat (c)opyright op de gedichten van Romina U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

Waarom ben ik niet hopeloos? Verloren en alleen juist opgegaan in de massa en toch anders. Niemand weet wat niemand denkt omdat hij het is. Zo eenzaam en doch zo rijk. Aan informatie of onbedachtzaam. Het ritme van de nacht verloren door egoïsme. De zwarte kleuren vloeien overal en kleurloos. Wat snapt dat klapt. Niet op en vol glorie in de vroege eeuwigheid want de wereld gaat verloren. Alleen en opnieuw want alles is weg en komt samen. Het is onduidelijk want er wordt gevraagd en onjuist beantwoordt. Niemand luistert, het is te horen maar niet voor velen. Als je het verliest en nooit meer verwacht te vinden zoek troost bij de dichtstbijzijnde deur en ontdek de verderfenis waar de wereld aan toe is. Fluister. Tast in het duister want niets blijft over. Helemaal afgesloten van de rest omdat er geen olijven zoutig smaken. Vrede is weg. Oorlog gaat beginnen zodra de hemel verandert. De kleur van de oceaan verdwijnt, er is geen oceaan slechts de sappen van lichamelijke overschotten. Wat is er aan de hand? Niets is er. Overal wel maar nergens nu. Ga op in de dichte sluier die zweeft. Roekeloos genietend omdat je het voelen kan. Zwijg en dans op de ledematen van onrust.

- Ydarb Animor.