Er staat (c)opyright op de gedichten van leny U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
sporen van een echo verstoren mijn geluid
dat zich nestelt in de oorschelp
en kan er niet meer uit
 
de echo is verschrompeld
tot een dom geluid
ik kan het niet meer horen
de klanken zijn eruit
 
sporen van de klanken die ik hoor
die woorden zeggen mij niets
en ik praat steeds maar door
tegen iemand tegen iets
 
praten is zo makkelijk
als je kunt geloven
in het geluid van die ander
dan staat elke klank daarboven
en klink je zelf niet zo schrander
 
sologeluiden van een eenzaam mens
die zichzelf van alles laat vertellen
door de stemmen in het hoofd
de letters zijn niet meer te remmen
 
de angst in haar oren gillen om stilte
gillen om stop en ho
maar het is de kilte
die wil het nou eenmaal zo
 
stemmen in je hoofd
wie hoort ze soms toch niet
een stem die jou belooft
dat je niets en niemand ziet
maar die je wel van je verstand
berooft
©
leny kruis