Er staat (c)opyright op de gedichten van Melker, Wil U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn
 
zijn onrustig kijken
 
 
ik ken de beelden niet
waar hij van geniet
in zijn onrustig kijken
 
de lach is verworden
tot een grimas van wat
vroeger blijdschap was
 
hij laat nooit blijken
waardoor hij wordt geraakt
in de veelheid van impulsen
 
zoekt zijn eigen pad
tussen voor ons vaak
onbestaanbare wegen
 
hij is niet mensenschuw
maar komt een ander
nooit echt tegen
 
ervaart alles als gegeven
toch kunnen wij goed samengaan
ieder in een eigen bestaan