De laatste gang
De laatste gang
met stramme pootjes strompelt hij de bus in
wat grauwe krullen op het broos skelet
de blinde ogen op hetzelfde punt gericht
de vrouw gaat zitten bij een raam
en laat hem op het middenpad
waar hij omvergelopen wordt door grove benen
de vrouw poetst ijverig een vlek weg op de ruit
als om een laatste streling te vermijden
dan loopt ze naar de uitgang en zegt kom
gelaten wankelt hij de treden af
thuis til ik een voor een mijn poezen op
en koester ze langdurig in mijn armen
- U bevindt zich hier:
-
Start
-
Categorieen
-
Ziekte
- De laatste gang