Er staat (c)opyright op de gedichten van Welle-Boersma, Ina van der U mag dit gedicht alleen gebruiken als u de auteursnaam en eventueel de website daarbij vermeldt.
Submit to FacebookSubmit to Google PlusSubmit to TwitterSubmit to LinkedIn

 



De dagen

rijgen zich aaneen,

de toekomst

ligt in het verleden,

waar moet ik

met het heden

heen?

Het was

een ogenbik

verandering ten spijt,

ben ik

mijn toekomst

voor altijd

kwijt?

Een ongeluk

een klap, veel pijn,

maar rap

zeggen ze,

zul je

toch weer

de oude zijn.

En als je dan

na zoveel dagen,

nog niks kan,

wordt er beweerd,

’t zit tussen je oren,

ontvlucht de cirkel,

waarin je zit.

Wat doet

‘t meeste pijn?

Het onbegrip

dat er bij mensen leeft,

of alle klachten?

Je zit er echt niet

op te wachten.

De diagnose

wordt slecht gesteld,

menig bedrijfsarts,

weet niet

hoe je het woord spelt.

Of

willen ze het niet weten?

Als men het niet ziet,

gelooft men het ook niet.

Steun toch de mensen

groot en klein

die het slachtoffer

van een whiplash zijn!