gezichten zonder ogen
ik mis de oogcontacten
kijk bij het wachten
de mensen altijd aan
maar iedereen is bezig
zijn leven op die plaats
een eigen vorm te geven
als planten op een rij
de stengels wat gebogen
met gezichten zonder ogen
totdat het bijtje zoemt
een naampje noemt
het knopje open gaat en ons verlaat
wil melker
03/01/2013
www.wilmelkerrafels.deds.nl
