Dichten is voor Eva Faber dansen op papier

Om de vraag te beantwoorden, hoeft de vlotte Eva Faber niet lang haar hersens te pijnigen. Ze kenden elkaar wel, maakten wel eens een praatje met elkaar in het dorp, maar daar bleef het bij. Dank zij de poëzie raakte het jonge tweetal meer met elkaar betrokken. Zonder dat volgens Eva Faber het idee is gerijpt om samen met haar dorpsgenote in cafés, theaters en andere culturele centra gedichten voor te dragen. Op de digitale snelweg leerden beiden elkaar beter kennen. Op het internet zette Eva Faber ook haar eerste schreden op het poëzie-pad. Websites als www.hetschrijvertje.be en www.scholieren.com raadpleegde en raadpleegt ze regelmatig om zich verder te bekwamen in de dichtkunst.

Liefde

Haar schrijfstijl, het karakter van haar gedichten, het maakte allemaal een sterke ontwikkeling door. Haar probeersels van het begin waren nog cliché-matig. Kenden, zeg maar, een ‘ik hou van jou, ik blijf je trouw’-gehalte.

De gedichten die later aan haar brein ontspruiten, laten zich typeren met kwalificaties als luchtig, geen vaste patronen en veelal positivisme.

Relaties, vriendschappen en liefde lopen als een rode draad door haar gedichten, die niet altijd autobiografisch zijn. ‘In het leven draait alles daar toch om!’ reageert de leerlinge van 6VWO van het Etty Hillesum Lyceum in Deventer ad rem. ‘Als puber ben je nog aan het ontdekken.’ Wat haar eigen relatie betreft: negen maanden heeft ze nu een vriend.

Gedichten bieden haar een uitlaatklep, om bijvoorbeeld emoties van zich af te schrijven. Maar ook roept ze in haar poëzie beelden op waarin mensen zich kunnen herkennen. ‘Dat mensen zeggen: oh ja, zo had ik er nog niet tegen aan gekeken.’

Dichten is voor haar dansen op papier.

Met bijvoorbeeld samentrekkingen prikkelt ze de aandacht van haar luisteraar(s) of lezer(s). Zo koppelde ze in een gedicht lieflijk en luchtig. De symbiose resulteerde in de taalvondst ‘liefluchtig’. Een ander gedicht bevatte het intrigerende ‘exotiek’, een bundeling van exotisch en erotiek.

Het gedicht waarmee ze nu in de prijzen is gevallen, is geïnspireerd op het vertrouwen van geliefden tegenover elkaar. Het gedicht, dat als titel Luchtpiloot heeft meegekregen, luidt als volgt:

‘Ik haat het om je wakker te maken
voor dit afscheid dat geen naam behoeft,
dat helemaal niet hoeft, dus ik doe het niet,
ik laat je slapen.
Jouw luchtpiloot ben ik, hemelse idioot
en ik weet nog niet of ik weg ga en waarom,
maar wanneer ik terugkom ben jij hier
in het midden van waar ik hoor
en waar ik ooit niet meer wegga.
Word dan maar weer wakker.

De prijs voor Eva Faber bestaat onder meer uit de opname van haar gedicht in de bundel, die in de boekhandel verkrijgbaar is. Op zaterdag 13 mei mag ze haar gedicht voordragen op de feestelijke slotmanifestatie van Doe Maar Dicht Maar in het cultuurcentrum De Oosterpoort in Groningen.