ze is een beetje moe me dunkt
ze heeft zich toegedekt met deken
onder de snikhete blauwe hemel
het lijkt wel ze heeft koud
ik kijk toe, en zweet
de slaap bekruipt mijn ogen
ook
richt mijn ogen vlug op lezen
en droom weg in poëzie
de zwaluwen scheren kwetterend voorbij
nu eens hoog, dan weer laag
kon ik nu maar schilderen
dit zomers tafereel
ik kan helaas de kwast niet strijken
in de kunst van verf
ik heb mijn pen genomen
en deze woorden neergekrast-
©gilly20170612
