Alleen maar…..?
Heer, mijn kinderen hebben verdriet.
Ik sta erbij en kijk ernaar;
helpen kan ik niet,
ik kan
alleen maar bidden
Heer, mijn kinderen, ze treuren.
Ik voel de diepte van hun pijn
mijn moederhart verscheuren.
Ik kan
alleen maar bidden
Heer, mijn kinderen, ze rouwen.
Hun hele wezen spreekt van leed,
maar ‘k weet, dat ze op U vertrouwen.
O Heer, ik weet…en daarvoor kan ik
alleen maar danken
Hier zijn mijn kinderen, ze zijn van U:
Ik hoef ze niet te dragen.
U droeg ze steeds, U draagt ze nu
U zorgt.. en daarvoor kan ik
alleen maar danken.
Welkom dichters en lezers
Welkom op het NETWERK VOOR DICHTERS.