verpakt met het verleden
stoffig ongebruikt
ligt het op mijn zolder
in ruste niet alleen
ik wis het stof
het dwarrelt weg
als lichtgewicht gemak
uit slaap gewekt
ik sla het open
mijn vroege schrijfsel
verdiept in mijn verleden
vergeet dat ik op zolder ben
de tijd die al verlopen was
is even terug
ik voel en zie en ruik
mijzelf in dat verdwenen heden