Levensliedje.
 
 
Je hebt de bloemen nooit geroken,
de zon nooit op je huid gevoeld.
Je leeft, van licht en lucht verstoken,
een donker leven, onderkoeld
 
Je droomt van bergen, vergezichten,
Van diepe liefde, groot geluk.
Maar niets daarvan kan je verlichten,
want wat zich voordoet droom je stuk.
 
Je droomt van grote heldendaden,
van dapper aangaan van de strijd.
Maar zoekt naar de gebaande paden,
naar zoete lust en veiligheid
 
En wie zo droomt verliest zijn banden
met waarheid en waarachtigheid,
en blijft dan staan met in zijn handen,
slechts zand dat door zijn vingers glijdt.