ik kwam door de ochtenddeur
onwennig als een nachtdier
ze stond op een kier
gevuld met frisse geur
mijn ogen vaag open
mijn dromen nog sluimerend
het daglicht, traag, komt aangelopen
de nacht naar de andere kant tuimelend
mijn gedachten groeien loom
tot een douche fris water
mij maakt adequater
en ik ben met de dag multichroom

uit mijn slaap gerezen
zweven op vele lagen
zonder parenthesen

de wind waait hoedanook-

©gilly20201121