Vooruit, ik geef het toe, ik ben anaal,
Vrij vers of haiku kan ik niet beloven.
Niets onder veertien regels- of daarboven!
Sonnetten! Daarin giet ik mijn verhaal!

Vijf jambes, fraai geschikt, als op een schaal...
Pentameters, ze kunnen me verdoven.
Vooruit, ik geef het toe, ik ben anaal,
Vrij vers of haiku kan ik niet beloven.

Maar áls ik al een ander vers zou kwelen,
dan zette ik mij zeker niet voor paal
door mensen met herhaling te vervelen.

Het ergste wat er is in onze taal
dat zijn toch, onvermijdelijk, rondelen!
Vooruit, ik geef het toe, ik ben anaal.