je lieve lach
in een zachte wind
daalt lichte glans
op het natte gras
ik zag
je lieve lach
in rouwende gedachten
ogen die
in milde wijsheid
ons weer begeleiden
nog altijd in
een warm aanwezig zijn
nu zonder zorg en pijn
jij die alles wilde delen
hebt het aardse terug gegeven
maar je lach en ogen zijn gebleven
wil melker
22/10/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
