smelt van nostalgie
ik speel al weer
met sneeuw
stapel de kristallen
laat zonlicht
uitgekiend
op de facetjes vallen
zo open ik
een winterdag
met witte pracht
maar smelt
van nostalgie als
ik het landschap zie
door koestering
van handen
wordt alles prooi voor dooi
mij resten slechts
de warme tranen
het was te vroeg zo mooi
wil melker
29/10/2012
www.wilmelkerrafels.deds.nl
