hij houdt niet van vroege morgens
met dat akelig ochtendgloren
wat zijn rust verstoort
en hem terugwerpt
in een realiteit die niet de zijne is
waar hij naar eigen zeggen
omgeven wordt door
de slaapverwekkende monotoon van
de helaas onverdwenenen
waar je beter geen
verbinding moet zoeken
uit angst woede achterdocht
en wat nogal meer
daar waar je vanuit het niets
volkomen onverwacht iemand
duidelijk hoort zeggen ik hou van jou
hij werkte tot laat door die nacht
met in zijn achterhoofd het
plotselinge houden van
bleef concentratie nogal uit
waardoor hij fout op fout maakte
en het ochtend werd
© 2013. J. de Klerk
www.fragmenten.jouwweb.nl
Welkom dichters en lezers
Welkom op het NETWERK VOOR DICHTERS.